Hayat ne garip onca hevesin, beklentinin ardın da yatıyor hüsran,
Çoğu zaman diyemem, doğrusu hiçbir zaman bilinmez perde ardında kalan,
Unutma, yaşamadığın pişmanlığın ve katlanmadığın ecrin mükâfatını alamazsın hayattan,
Şimdi vaktidir geçmiş günleri yâd etmenin, zira hayat sahnesinde açıldı hüsrana perde.
Belki vazgeçilmezlerinin ardındadır aradığın, belki de her kolay vazgeçişin de,
Bile bilir misin? Şöyle bir göz gezdirdiğin de her şeye, sebeplerin, sonuçların,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta