Hüsran Şiiri - Bahri Sohtorik

Dosttan nedir bu çektiklerim
Düzgün yolda ayağımı burkarlar
Dost deyip de, hatır gönül ettiklerim
Düştüğüm de uzaklardan bakarlar

Kötü günde yanlarına gittiklerim
İyi günde benden neden kaçarlar
Dar gününde ellerinden tuttuklarım
Bol gününde bana caka satarlar

Şair der ki; dostluk bu ahvaldedir
Dost dediğin cüzdandadır, eldedir
İnsanoğlu, dostluktan biganedir
Dost dedikçe, hüsran yine sendedir