Hüsn-ü Zan Şiiri - Furkan Doğrugören

Geçtiğin yerlerden geçeyim
Elinin değdiği yerlere yüz süreyim
Okşadığın bir baş da ben olayım

Yüzünü güldüren bir ben olaydım
Yok mu… dediğinde çıkan ben olaydım
Sen onlardansın Furkan dediğin ben olaydım

أَنَا عِندَ ظَنِّ عَبْدِي بِي .
Müjde sana denilse
Kitabın sağdan verilse
Kevser içirilse…

Ya Resulullah sensizdim
Susuzdum, yetim kaldım
Bu dünyadan heybeme
neler neler aldım

Ve bekliyorum…
o kapıda
Sıddık’ın bana bakıyor
Ömerin solunda
Gel sen de otur diyecekler
Bilecekler günahlarımı
Amma affedecekler
İşte o zaman unutacağım
Bir sürur kopacak içimden
İşte o anda dinelecek acılarım
O zaman felah bulacak feryatlarım