Nerde öptüğüm eller?
Sevilesi güzel yüzler…
İnce nazik söz edenler,
Hatır sorarken hep gülenler…
Bayramları severdim!
Bağrıma taş basmasını ben de bilirim.
Sana duyduğum sevgiden vazgeçebilirim.
Seni yaratan Allah(cc) beni de yaratan!
Ben kimim sen kimsin bunu bilirim…
Bu günden sonra beni kazanamazsın!
Ölüm; canın Canan’a koşması demektir!
Can olmazsan Canan’a seninki ne ölmektir?
12Aralık2013
Perşembe
Kadıköy/İstanbul
Benim o omuzlarda taşınan!
Bir o yana bir bu yana sallanan.
Alan üç adım götürüyor,
Biliyorum ağırım da ondan…
Götürülüyorum gittiğim yoldan,
Bir ayırsam,
O beni benden!
Ayaklarım kesilecek,
Biliyorum hemen yerden.
Bir tüy kadar,
Hafif olacağım,
Gelmesen de sağlığında,
Zorla getirecekler öldüğünde!
Teslim olmuş!
Öylece bekliyor olacaksın…
Faydası yok!
Belki de çok yalvaracaksın.
Vakit geldi mi,
Çıkacak bedenden bu can!
Geride kalacak,
Soğuk solgun bir insan…
Gözlerde fer yok,
Koşuyor sokaklarda?
Sonbahar yaprakları.
Sararmış renkleri,
Kalmamış ümitleri!
Kırıldı kırılacak,
Öyle nazik halleri.
-
Coşkun Arslan
-
Ebru Ercan
-
Abdulvahap Yektir
Tüm Yorumlarguzel eser
kutluyorum kaleminizi ve sizi.tüylerim ürperdi inanın çok güzel yüreğinize sağlık...saygılar
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık iyi günler dilerim...tam puan