Kelebektir benim gönlüm
Yare doğru uçmak ister
Tüm çiçektir her kanadım
Yar gönlünde açmak ister.
Hep dolaşır yad ellerde
Tersine dönmüş devri alem,
Durgun,ışıksız ve cansız harem,
Çile çile olmuş çarem
Çözülmüyor…
Sesler gürültü bencillik alışkanlık,
Gönlümün içinde en güzel liman,
Gemiler,kayıklar yaklaşır her an,
Duyulur seninle,tatlı heyecan,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.
Ayrı kokar gülün, senin nergisin,
Ömrümden ömrümü aldılar bugün,
Sevinci,neşeyi çaldılar bugün,
Şikâyetim yoktu benim kadere,
Eleme, kedere saldılar bugün.
Hep ışık vardı benim gönlümde,
Dünyanın üstüne bir kanat gibi
Gerildi varlığın,
Hayatın karanlığını ışıklandıran
Meş'ale oldun.
Çoşkun ruhuma
Nur olup doldun.
Ellerime alıp
Dokunabilseydim yüreğime
Görebilseydim atışlarını
Konuşup sorabilseydim
Aklımda ki tüm soruları
Kalbime…
Kapanmayacak kapıları kapadım.
Tilkiyi tavuk kümesine bekçi diye atadım,
Nefis ve zevk alemine dalıp,
Haram ile helâli,
Bir kenara bırakıp,
Yıllarca yaşadım.
Bir ses yankılanır Meisden,
Süzülür gelir,
Denize yansıyan ışıklar arasından,
Yayılıp giderken,
Sonsuzluk kervanına...
Geçmişimi unutup
Önümü göremedim.
İlmik olmuş aklımla,
Geleceği,
Bir türlü çözemedim.
BÖLÜM-1-(Köydeki günlerimden)
Elinde işkembe fener,
Gece camiden döner,
Ebemin hazırladığı sütü içer,
Pilli radyodan son haberleri dinler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!