Hüseyin Sığırtmaç Şiirleri - Şair Hüseyi ...

Gün aştı geçti yamaca.
Işığını göstermeden.
Hayat set çekti amaca.
Bir tabela astırmadan!

Gelen çarptı giden çarptı.

Parlamaz yitirdim artık güneşi.
Ararım bulamam gönlüme eşi.
Gündüz kayboluyor gecenin düşü.
Gam ile kederi çeker giderim.

Hasret aldı gitti benden usumu.

Öteyi beriyi oluşturan kalp!
Uzağı yakını buluşturan kalp!
Âşıkla maşuku kavuşturan kalp!
Duygusu olanlar gelsin beriye.

Duygusuz hissizler anlamaz beni.

Benim gönlüm sevda yüklü.
Güzel çirkin ermez aklı.
Duygularım bende saklı.
O yüzden farklıyım farklı.

Sevda düşer hislerime.

Yürekteki fırtınayı.
Sezdirmeden gizle beden.
Hevesindeki dünyayı.
Teşhir etme sözle beden.

Varken insan yoksulluğu.

Yükledim duyguma sanal gizemi.
Gerçeğe kapattım gören gözümü.
Kalem anlatamaz ama sözümü,
Bu aşkın adını koymadan gitmem.

Sevgiyle bezedim ova, dağları,

Yine efkarlıyım duman başımda.
Karlı dağ başında tozar gibiyim.
Dostun hasreti var gözüm yaşında.
Ayrılık zulmünden bezer gibiyim.

Fırtınaya tutulanlar yaz günü.

Gönlümün gülüsün soldurma aşkı.
Hazana bürünüp toplama kuşku.
Yüreğimde barın o sevda köşkü.
Dünya varlığından el çek gidelim.

Kement et kolunu dola boynuma.

Koydun beni hasretine.
Gidişin halen o gidiş.
Bakmadın dönüp ardına.
Gidişin halen o gidiş.

Kurtulamam hayalinden.

Yüzündeki nuru türküye ışık,
Sesiyle sedası doğruya âşık!
Yaşasın yüzyıllar anlasın kuşak.
Deste Günaydın’dır özümüz bizim.

Duygusunu katar türkü besteye.