Menzil menzil arar iken,
Yoldan öte buldum seni.
Aşıklara sorar iken,
Dilden öte buldum seni
Daldan dala kanat vurup,
Yıldızlar arkadaş, sırdaştır gece,
Memleketin yükü biner Mehmed’im.
Dağı sarsan naraların yetince,
Tufanlar göğsünde siner Mehmed’im.
Yıkılır doruklar, yanar ufuklar,
Darda kalanların sensin ümidi,
Gözlerin şimşektir, vur Mehmet’im vur.
Bıraktığın yerden al emaneti,
Bir kutlu emektir, vur Mehmet’im vur.
Düşman akkorlara boğsa baharı,
1-SİTEM
Aman vermez kışın, kesti önümü,
Yardan ayrı koydun, oy Sivas Sivas!
Hasretle kavrulan şu bedenimi,
Yukarı Tekke’ne koy Sivas Sivas!
Ayak izlerimde umut kalmadı,
Hilalin batalı göğüm dolmadı,
Uğrunda ölene can veren güzel,
Sen, ey geleceğim, ışıklarla gel,
Islak gözlerimde zaman eridi.
****
O yiğitler Hak için canlarından geçerek,
Aşka kıyam durulan dergâha yürüdüler.
Gölgeleri toz duman,gözlerse kan çanağı,
Tufanlardan sıyrılıp,felaha yürüdüler.
Çok uzaklardan göçtüler,
Güçsüzlere fer oldular.
Zorlu engeller geçtiler,
Yenilmez asker oldular.
Hak dergahında diz çöküp,
Yeni doğmuş Ay’ın görünüşünde,
Ufkumdan nur gibi ak öğretmenim.
Artık kıvrandığın yeter düşünde,
Tohumlar saçmaya kalk öğretmenim.
Zil sesiyle süzülürsün içeri.
Ne güzeldir vatanım.
Her şeyde ayrı bir tat.
Şenlenince her yanım,
Doyulmaz olur hayat.
Açılsa sis perdesi,
Huzuruna sürünerek,
Gitsem kabul eder misin?
Mağrurluğu sonuna dek,
İtsem kabul eder misin?
Dostuna gitti gideli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!