Destan Olur Mehmedim

Yıldızlar arkadaş, sırdaştır gece,
Memleketin yükü biner Mehmed’im.
Dağı sarsan naraların yetince,
Tufanlar göğsünde siner Mehmed’im.

Yıkılır doruklar, yanar ufuklar,
Ötelerde göğü yırtar çığlıklar,
Yiğit bakışında donar uzaklar,
Vatan toprağında söner Mehmed’im.

Şimşek gibi boşanınca durulur,
Yollarına ne tuzaklar kurulur,
Vurulunca tam göğsünden vurulur,
Destan olur yere iner Mehmed’im.

Gittin gülüm, bahçelerim kurudu,
Sendin mazlumların yılmaz umudu,
Sancağını şehit deden dokudu,
Seni ancak ölüm yener Mehmed’im.