Hüseyin Gedik Şiirleri - Şair Hüseyin Gedik

Avutur oldu beni ölmeyen hatıralar.
Kapanmak istemiyor bıraktığın yaralar.
Şu yaralı gönlümde solmayan bir çiçeksin.
Biliyorum yinede bırakıp gideceksin.
Sen yaşamama gaye gösterilecek kanıtsın.
Şu yaralı gönlümde yıkılmayan anıtsın.

Ben alevi ben kulcuyum hakka giden bir yolcuyum
Madem ki dört kitap haktır herkes inancında paktır
Hanifiyim caferiyim ben maliki ben şafiyim
Bir bütünün bir parçası düşün bakalım ben neyim? .

Bunlar inanç bunlar deyim balın acı çıktı beyim

Düşünmek


Hiç korkmazdım önceleri,
Her şey akışına giderdi hayatımda
Düşünmezdim ki düşünenlerin koruma kapsamında olduğumu..

Elbet bir gün gelecektir
Sabahı olmayan gecem
Çözülmeyen bir muamma
Kader denilen bilmecem.
Boş kadehtin doldun ecem
Sen yaşarken öldün ecem.

Bu dünya bir han
Bir beden bir can
Dur düşün bir an
Ker uşağum ker

Hayat bir orman

Temkinli ol sakın düşme boşluğa
Bil ki niyetini bilen var bilen
Defteri dürülen çıkmaz kuşluğa
Yolcu rahimlerde gelen var gelen.

Bu gün yarın derken ömür bitiyor

Kırk dört canı vurdu yere serdiler
Töre neymiş çıkar neymiş gördünmü?
Aşiretvar bura doğu dediler
Cehaleti yobazlığı gördünmü?

Kör olsaydık görmeseydik bunları

Dost uğruna düştük yola,
Muhabbeti dem eyledik!
Kırk gönülden bir yüreğe
Yürekleri cem eyledik..

Yedik, içtik dedik güldük

Dur sakın,ha beni bırakıp gitme
Acılar içinde beni terk etme
Dağları gösterip beni kahretme
Bana adresini kokunu gönder

Gerçek bir dost can ve ciğer
Yanlızlık ölümmüş meğer
Dost gönülde gül ağacı
Bir can dünyalara değer.

hüseyin gedik