Hüseyin Gedik Şiirleri - Şair Hüseyin Gedik

Korku, açlık, tasa, yokluk nöbette.
Açlık, tasa bize, baskı niyette.
Tasa bize, sinyal zulüm mahiyette.
Yokluk, baskı, zulüm sabit gayrette.
Nöbette, niyette, mahiyette, gayrette gör beni.

Karıştırma seni beni ortaklaşa yol bulalım
Korkmayalım ondan bundan biz bize özgür olalım

Öyle gelmiş böyle gitsin karar verin artık yetsin
Bade ecellen içilsin her yerde hür dolaşalım

Öfkemiz ne dine, ne de dindara,
Karıştırılmasın ak ile kara.
Dinde bile faktör olmuştur para
Nedeni istismar edende ara..

Nazari dikkati celp ediyorum,

Hava saatinde bahçeye çıkıyoruz.
Arkadaşlar parsellemiş bahçeyi,
Bende bir köşede voltalıyorum.
Bedenen oradayım o anda,
Düşünsel olarak uzaklardayım,
Annemin babamın dostlarımın yanındayım.

Bir gezinti esnasında,
Çökmüş enkaza dönmüş
Yaşlılıktan iyice nasiplenmiş..
Yürümeye mecali yok..
Ha düştü, ha düşecek
Bir yaşlıya rast geldim.

Sahte mutluluk diyarı, hayal;
Neler yapmıyorum ki hayallerimde;
Herşeye ulaşıyorum kolayca,içimdeki en zor sevdalara bile..
Engeller vız, yokuşlar tırıs geliyor bana,
İyilik meleği oluyorum, ne yardımlar yapıyorum bir bilsen..
Yarabbi bune bolluk, bune saltanat?

Aydan aya maaş artık yetmiyor
Halmı kaldı millet nasıl dayana
Millet içten sabır tesbih çekiyor
Yediden yetmişe sayan sayana.

Hani bize dün söz veren zat nerde?

Mantık zorluyor hoca

Musallada yatan zati muhterem,
Ameli sırtında gidiyor hoca.
Cennet, ona mekan olsun isterem.
Hakkın varsa helel et diyor hoca.

Beni sen dertlere salma şahane gönül,
Dertlere derman. Ya aşkım, kitabe gülüm!
Salma aşkım beni, salma, zaten ömrümsün.
Şahane kitabe zaten aşktır bilinsin.
Gönül gülüm, ömrümsün, bilinsin aşkımız..

Bahçemizdeki fidanlar nasıl yetişti bilir misin?
Çekirdek den ektim onları yetiştiler.
Boylandılar mevsim, mevsim.
İlk çiçek açtıkları yıl kanatlanmıştım sanki.
Kelebek gibi özgür bir his yaşıyordum.
Bir çiçekten diğerine uçuyordum.