Hüseyin Demircan Şiirleri - Şair Hüseyin ...

sildim hafizamdan her gecen ani
ben seni unuttum.. sende beni unut..
unutulmak askin en kotu yani
ben seni unuttum.. sende beni unut..

unut yalniz sana boyun egeni

orda sinirin var nami diger yol gecen hani
guvenlik kamera koyama olasi bir baskin ani
celik zirh baraka tahsis edemez koltuk kanepe
toplanir ayni havuzda mevzisiz askerin kani

anlardin esat dort yanin fesat

eskiden aranirdi siirde emek
degisim sart idi hemde radikal
eger sayikliyor kurtardi demek
istemez yardimi tibbi medikal

beni oldurmedik siir bana guc verir

Verdiğim gonca gül yegane kanıt
eğer kurutmadınsa
istersen adına dikeyim anıt
beni unutmadınsa

insan unutursa sebebi nisyan

bitiremez ove ove
yergicinin cilki cikmis
alt tarafi hecin deve
horgucunun cilki cikmis

siir.. " hele gel yakine

ne hızlı gider ne hatalı sollar
taşır çünkü akıl ile izanlar
düşmandır zalime mazlumu kollar
dost olmaz ezenle bizim ozanlar

gün boyu ışıldar hep alnı terken

acaba derdin ne ey garip bülbül
niye gözyaşını döküp zırlarsın
akibet sanarak kendini düldül
korkarim caddeye koşup fırlarsın

ne yazık bu yolda yoktur usanmak

fenadır üstüne gelmesi basın
medyada sayılsan banker batıktan
istersen boyan git kanına hasın
yeğdir dik durması kuyruk yatıktan

hayat merdiveni oldukca uzun

ben en son anason sınır ihlali
ıradım meyhane yanı kanattan
ve paplo pikasso miktarı dahi
olsada anlarım elbet sanattan

firidanın renkler.. pek sade.. uçmaz..

ey benim muzlu süt kıvamı tatlı sevdiğim
hasretin bağrımı yakan alevli volkan
yuva kuramadık evlenip senle ne deyim
ağlarım gözlerimden gelir gözyaşı bol kan

belli başlı bir iş sahibi değil ki şu ben