Hürriyet Güneşi Şiiri - Kasım Kobakçı

Titretti yaprakları,
    feryatlardaki hürriyet güneşi,
Kulaklarında yankılandı derinden,
    gözlerindeki hasret özlemi.
*
Belki bir haber yetişti,
    onun küçücük ruhuna,
Can çekişmeden sessizce,
    yeterdi ölüme girmesine.
Belki de ağzından çıkan,
    acı bir nefesin kokusu,
Belki de kilden yapılmış,
    çömlekteki duru soğuk su,
Belki de yayımlanmamış olan,
    kitabının namı, ünüydü...
*
Miras kaldı fakat her şey ona,
    bedeni can verirken,
Zindanların o kesif
    ve karanlık atmosferinde,
Derin rüyaların,
    bunaltıcı ve boğucu sıkıntısında,
Ve uzun yolların,
    yorucu ve ağır izlerinde,
Yığılıp kaldı hepsi birden,
    onun üzerine.