Zaman sensizlikten çalıyor bana ekliyor.
Kendi sesimi kısıyor, sessizliğine odaklanıyorum.
Öfkenin himayesindeki gözlerim,
Özlemine yardım ve yataklıktan tutuklanıyor.
Tenine giden sokaklar çıkmaz,
Kaldırımları bir o kadar tehlikeli.
Yokluğun müzakereye oturmaya izin vermiyor.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.