Hümeyra Gün Şiirleri - Şair Hümeyra Gün

Ne güzeldir güneşten önce uyanmak.
O yeniden doğuşu umutla karşılamak.
Ne güzeldir üstündeki ağırlıkları atmak
Kuşlara uyup, dudaklarına bir ıslık takmak.

Ne güzeldir sabahın şarkısına kanmak.

Bu gün hiç bir şey yapmadım
Yaralarımı sardım sessizce.
Kedilerin tüylerini yalaması gibi.
Oturdum eski kitaplarımı karıştırdım.
Altını çizdiğim cümleleri yeniden okudum.
Aralarında kuruttuğum çiçekleri buldum.

güneşi takip etmekle
geçiyor günlerim
yoksa nasıl katlanılır
bunca karanlığa?
*
gün doğumu

Haydi gülümse!
Durma öyle mahzun.
Bak çevrene
yine de güzel yaşamak.
İmkansız olan nedir?
Yeter ki sen iste.

Bu sabah erkenciyim yine,
Hemen çıkmalıyım yola.
Önce bir şükür çekmeliyim,
yürüyen ayaklarıma.
Teşekkürü unutmayarak.
Madran Dağı'nın başı karlı.

Elleri fesleğen kokan adam,
Uzaklara gitsen de,
kokun hala yanımda.
Ciğerlerime dolan ilk nefeste,
aldım ofesleğen kokusunu.
Fesleğen nasıl da sen di...

yaşamın renklerini
çaldılar elimizden
beyaza kan sıçrattılar,
maviye siyah kattılar.

yeşile düşman kesildiler

Gökte ay,dolunay.
Serince bu sonbahar akşamında.
Oturmuşum balkona.
Oy! SONBAHAR
benim büyülü mevsimim..!
Yavaşça veda mı,ediyor ne?

Arkamdan yürüyor çocuk gönlüm.
Telaşlı adımlarıma
yetişmekte zorlanıyor.
Bakınıp duruyor,şaşkın şaşkın..
*
Oyunsuz kalmış sokakları

Bazen bir el sıkar yüreğini.
Daraldıkça daralır için.
Ciğerlerine yetmez olur hava.
Güneşin sıcaklığına karşın, üşürsün ya....
Giyersin evdeki en kalın hırkayı.
Yok! yine buz tutarsın.