Gönlüm tabutluk gibi dar bir kafeste.
Mutluluğun dibine her vuruşunda
Prangalara vurulur.
Hüküm giyer karanlığın kıskanç mahkemesinde.
Tek suçlu mutluluktur,
Cezası ömür boyu tabutluktur.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta