Hükmün Ayrılık Şiiri - Gönül Kütük

Oku hadi sana yazıldı o kitap;
Yazdıklarımı sessizlik bil,
Bil ki, cümlelerin sesini duymaya başladığında,
Yankıları deşecek kulaklarını!

Konuşurken yüreğim çırpınarak alkış tutardı,
Şimdi sustu.
Sözlerin anlamını yitirdi.
Ne bilecek Matematik değerini kaçla çarpıp,
En sonunda sıfıra çektiğimi..

Ben gözlerim bağlı halde,
Saklandığın yürekten seni bulmaya çalışırken,
Sen benim gecemin en parlak yıldızını çalıyordun.

Hastayım ölüyorum sanıyordum,
Ölmüyormuşum şefkatini özlüyormuşum..
Avuçlarına sokulan küçük bir kedi yavrusu gibi savunmasızdım.

Sığıntı Yüreğinde beni mülteci gibi gördün,
Gereksiz bir eşya gibi,
Olsa da olur olmasa da..
Boş vaktin kalınca ilgileneceğin bir fazlalık,
Gün artığı, saat fazlası..

Aşkın gözü kör etmesi,
Gerçeği sadece hayal kırıklığıyla görmesine sebepmiş.
Çelimsiz cılız bir kuzgunu da,
Sarp dağların kartalı sanmakmış..

Dudaklarına sıkışmış dualara muhtaçmışım gibi,
Kendi Avuçlarımda birikenleri dökmüşüm çok yazık..!

Oku bunları ve sus hükmün ayrılık..
Gördüğüm senli kabusları boşa çıkarmanın yolu,
Dilimin ucunda birikmiş küfürleri soluma tükürmek mi?

Hani günahtı intihar?
Bak şu Yağmur bulutlara asmış kendini!
Görünce ben de dumanımla
Kendimi gökyüzünde salındırasım geldi..
Peki gözlerinden içtiğim ölümün vebalini kime ödetmeli?
Çıkar kibrinle süslediğin renkleri!
Siyahını geri al benim mavim göklere yükselmeli!
Hem sen kim oluyorsun ki?
Benim cezamı Allah verecekti!

Sayfayı çevirme daha bitmedi!
Artık çalamazsın kapımı!
O çalan kapıyla çaldığın kalbimdi aslında..
Hırsızlık suçtu ama cezası bana kesildi.
Hükmü yiyen bendim şimdi sıra sana geldi!

Bir daha kapılmam rüzgarına.
Kalbim, taşı bitmiş bir çakmak gibi,
Boşa döndürüyor çarkı.
Kendine bile uğramadan sana gelen bir aptal yok artık!
Şu köşede hep toplu duran valizin bile,
Senden daha fazla ait hissetti kendini..

Üzülme kelimesinin üzeniydin sen,
Ve ben kendimi kimsesiz sanacak kadar kalabalıktım..
Şimdi başımın altında öfkeli bir yastık,
Üzerimde yorgun bir yorgan ve keskin dişlerini kollarıma geçirmiş bir gece var..

Bak şu raftaki zarf bile ağlıyor,
Mektubun nankörlüğüne..
Senin de hükmün ayrılık..
Okuma o kitabı daha yazmadım
Sana değmeyecek bir kitap yazmamalıyım!!!
Yazmamalıyım!