Kaldığım hücrenin küçük bir penceresi var
Kalın kalın parmaklıkları
İçime işleyen bir soğuğu var
Rutubetlenmiş duvarları
Kaç gün oldu saymayı bıraktım
En son doksanıncı günün çentiğini
Boyasız duvarlara attım.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
evet anlamlı bir şiir zaman ve zemin hüzün verici. ama gerçekler değişmiyor. yıllar birşeyleri alıp götürüyor. kaleme sağlık tam puan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta