Hoşgeldin hayatıma Şiiri - Yasemin Güven

Merhaba sevgili hoşgeldin hayatıma kalbime ilk önceleri böyle geçirirdim içimden sana karşı...
İşte dedim seviyorum seviliyorum kimsesizliğim bitti elimden tutanım var diyordum...
Yere düşsem ayağa kaldıranım var dedim içim kıpır kıpır olurdu hep seni düşünürdüm...
Hayaller dünyasına dalar aklımda bir sen olurdun heyecanlı bir yanım vardı sanki mutluydum...

Dedimki ben ömrümü verebilirim onun için kendimden vazgeçebilirim ben böyle içten sevmiştim...
Sonrası olmıca aklıma gelmedi beni bir anda yıkıp viraneye döndericen olmadı yapamadım...
Senden sonra kendime hayata küstüm deli diye adımı çıkardılar dalga geçip eğlendiler...
Ben senden sonra toparlayamadım yıkıldım yıkıldıkca yere düştüm kaldıranım olmadı...

Her ağızdan bir laf dedikodular dolaşmaya başlamıştı ve sen çoktan gitmiştin ben ardına bakmadan...
Hayatımın en büyük ve en dayanılmaz acısıydı gidişin arkandan bakmakla yetinmiştim...
Bir gece sokaklarda adını çağıra çağıra seslenirken polisler geldi tanıkdı seni beni tanıyordu Akif abiydi...
Gel kardeşim dedi unut bir daha gelmicek dedi biliyorum dedim herkez başkasına gittin sandı...
Bizi ölümden başkası ayıramaz demiştik öylede oldu seni benden ölüm aldı kara toprak altındasın...

YASEMİN GÜVEN