Umut umut senelerce beklenen bebek…
Henüz göremedim gözbebeklerini. Ama o çok sevdiğim “anne”nin göğsüne başını dayadığında, annenin sevinç gözyaşlarını duymak yetti sevginin bir İstanbul rüzgarıyla saçlarımı dalgalandırmasına…
Hayatımıza hoş geldin bebek!
Hoş geldin gönlümüzün ‘Efe’si!
Henüz göremedim gözbebeklerini. Ama beklenişinin bir mucizeyle son bulduğunu hissetmek, bir gün bize taptaze, sımsıcak sesleneceğini hayal etmek yetti umutların gözlerimden taşmasına… Varlığını, senin gibi bir mucizeyi aslında en çok hak eden ve sabırla, neyi bekleidğini bile bilmeden bekleyen annenin, seni kucağına aldığı anki heyecanlı sesinden, varlığını hissetmek yetti.
Hoş geldin umudun gözbebeği!
Hoş geldin gönlümüzün ‘Efe’si!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tebrikler..
Güzel günler görsün...
mucizenin en duygulu hali... tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta