HoŞÇaKaL... Şiiri - Dilek Eğri

Ayrılıklar hep canımı acıtır.
Kimisi beklenmedik anda gelir
sinsi bir yılan gibi
onca yeşilliğin arasında
farkedemezsin...
Ne zaman ki canını yakar
soğukluğunu hissedersin;
o zaman anlarsın
buna ayrılık derler..!

Bazende bilirsin
bitmeye yakınken herşeyi..
İşte o vakit
yazması kolayken bu kelimeyi
diyemezsin
hoşçakal....
diyemedikçe bağlanır
kurtarmaya çalışırsın
can çekişen sevgini.
hayatının
en büyük organ bağışını yapar
verirsin yüreğini...

Alan insan
minnet duymadan tüketir sevgini
sen en kuytu köşede
kabullenirsin
herşeyin bittiğini...

Hayatının
en dayanılmaz hastane kokusu tüter burnunda
Ayrılığın acısı
yoklar bedenini yavaşça...

ne bir çiçek odanda
ne bir minnet notu yanıbaşında..

ağrılarınla
son bir hışımla kalkıp
yatağında bıraktığın tüm umutları
pencereye yanaşıp
bakarsın gözlerin dolu dolu
yatağına döndüğünde
zor söylemesi
kolay yazması
HoşçAkAL
kelimesi
buğulu camdaki titrek yazı...!