Hoşça kal Şiiri - Zeynep Nilgün Gökçeöz

Okula ilk başladığım,
Tahta sıralara umutla oturduğum,
Annemin yerine öğretmenimi koyduğum
Siyah önlüklü halim
Hoşça kal.
Büyüdükçe düşlerimi yönlendirdiğim,
Saçlarıma şekiller verdiğim,
Hayallerimi yeşillendirdiğim,
Tedirgin bakışlarla tanıştığım,
İlk aşkımı yaşadığım,
Utanmayı öğrendiğim
Ergenliğim
Hoşça kal.
Tepeden tırnağa kızardığım,
Sevdiğimi anladığım,
Ayrılık acısını tattığım,
Özgürlüğü haykırdığım,
İsyanları yaşadığım
Olmazsa ölürüm dediğim
Genç kızlığım
Hoşça kal.
Hayatı tanıdığım,
Dikenli yollarda koştuğum,
Bir iken üç olduğum,
Analık mertebesine çıktığım,
Koruyucu kanatları taktığım,
Sevginin bu şeklini
Coşkuyla yaşadığım
Sabırlı günlerim
Hoşça kal.
Gerçeklerle yüzleştiğim,
Görmediklerimi gördüğüm,
Sevdiklerimi kaybettiğim,
Annemi uğurladığım,
Bir daha onu hiç göremeyeceğim
Hüzünlü günlerim
Hoşça kal.
İkinci baharı yaşadığım,
Sevgi sözcükleri sıraladığım,
Mevsimleri karıştırdığım,
Aşkta öksüz kaldığım,
Çığlığımı duyuramadığım,
Sözüne inandığım
Sevdalarım
Hoşça kal.