Horuz Kahya Şiiri - Seyfi Karaca

Taze firik pullu telli simsir evrak
Kuguldayip fingirdek dönüyordu kocasini öpmelere güvercin
Sögütten örme kerpicten oyma rüzgar seyirligi tepelerde daglarda
Üstü acik giyssiz örtüsüz seslenislerle gönül sarayi
Harman seyran….
Yagmur ve toz bulutlariyla gökkusagini sinmis boyalara süsleyerek
Sorup duruyordu kuyu basindaki kurnasiz cesmeler
Somruk sekerci dut dallarinin etekleri gölgesinden
Gurke yatmis tavuk hatun
Ortanin efesini acep nerelerdeler halkeyfine
Derken ocagin basinda körügün dibindeki
Yorgansiz kütügün üstüne binip tünen kahya horuz
Tüm mahleye el atip ismiyle anilsin diye henüz piyasaya cikmis cücügün
Kendi yuvarlak dünyasindan dogma büyüme ufacik tefecik
Yumurtacik gelinkiz koydu

Eylül / 17