İnsanı, insanca sevmek istersen;
Hor görüyü bırak hoşgörüye gel!
Ayrılık değil, birlik dilersen;
Hor görüyü bırak, hoşgörüye gel!
Ben, sen, o,şu, vesaire demeden,
Yoksulun da emeğini yemeden,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta