Çektim perdelerimi, çektim ki güneş vurmasın karanlığıma.
Söndürdüm tüm sobaları, söndürdüm ki yanmasın içim birdaha.
Duvarlar ördüm dört bir tarafıma, ördüm ki kimse bilmesin beni.
Sustum sessizliğe sustum ki, susmasaydım eğer haykırmaktan biterdi nefesim.
İnsanlara gözlerimi yumdum, yummasaydım eğer bir kez daha parçalanırdı içim.
Yalnızlığa vuruldum, vurulmasaydım yaşanırmıydı herşey?
...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta