Sen bi' sokaksın her gün geçtiğim
Ben ise orada bekleyen taksinim
Gideceğin yere kadar geleyim de
Yine yolum seninle kesişsin
Sen yetiştirdiğim bahçemsin
Ne kasırgalar ne fırtınalar geçsin
Ben sana sera inşa edeyim de
Yeter ki kopmasın hiç çiçeklerim
Ne soldurmak ne de kırmak niyetim
Bir mutluluğun yeter zaten bana
Bir gece yarısı gir aklıma sevgilim
Tâ ki seher vakti ışık yüzüme vurunca
Neden onu bu kadar sevdim
İnanın bende hiç bilmiyorum
İnsan sevince böyleyken
Ben galiba ona gerçekten hislendim
Ağaç öylece kökünden kopmaz
Bir alev ile yanmıştır belki
Benim yanlışlarım oldu ona karşın
Ama fidanlarım ile telafi etmekteyim
Kayıt Tarihi : 14.8.2025 22:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!