Hırs Nefret Öfke Şiiri - Kenan Gezici

Biz sığamadık, yer bulamadık bir kenarda da olsa.
Başımızı alsak gitsek buralardan uzak diyarlara.
Kalabalıklardan uzağa kaçsak, dağ başı da olur.
Yeter ki uzak olsun, belki de olur deniz kenarı.
Dolandı bedenimize yalnızlık olur buna sebep.
Sayıl günler geçmiyor başlıyor yeniden yine hep.
İnsan hep mi aynı halde kalır neden değişmez.
Sevginin dili yerine öfke nasıl kalır, ikisi bir arada.
Biri varken tabi ki diğeri saklanır perde arkasında.
Sevgi yetenek akıl, kaybetmişse sevgi öfke yerini alır.
Kendi yanlışıyla karşılaşmamak için öfke ve suçlar.
İnsan idrakla anlamlandırmayla olmuş insan.
Muhakeme etme gücünü kaybederse nasıl olur insan.

Kenan Gezici 22/08/2025