Hırçın Deniz ve Saf Balık

Ben denizim berrak, bir o kadar da durgun.
Sen de balıksın canlı, bir o kadar da saf
Içimde yaşıyorsun,ben senin arkadaşınım.
Dalgın dalgın yüzüyorsun içimde

Bir balıkçı görüyorum elinde turuncu bir olta,
Yem takıyor balıkçı,seni yanıltmak için.
atıyor oltasini içime,sonra seni görüyorum.
Teksin başka kimse yok etrafta.

Birden yemi görüyorsun,gözün başka bir şey görmüyor. Hızlı hızlı yüzüyorsun mutluluğa,
Sonunda ödülüne ulaşıyorsun,her ne kadar yapma diyemesem de içim yaniyor .

Sen yemi yiyorsun,ağzın kancaya takiliyor.
Çırpınıyorsun çırpınıyorsun ama ne fayda !
Kurtulamıyorsun , sonra balıkçı turuncu oltasını çekiyor yukarı.Ucunda seni görüyor, çırpınırken.

Balıkçı bir kahkaha atıyor avını yakaladigi için.
Sana bakıyorum çan çekişiyorsun oltanin
ucunda.Balıkçı çıkarıyor seni oltadan,sonra atıyor seni boş bir kaba ve sen ölüyorsun.

Balıkçı tekrar atıyor oltasını içime ama bu sefer
İçimde hiç bir şey yok,ne saf bir baĺık ne bir canlı.
Balıkçı oltasını çekiyor içimden ve gidiyor artık elinde kovayla, ben de izliyorum öyle

Elimden bir şey gelmiyor elimde bir şey kalmadı!
Berrakligim gidiyor durgunluğumun yerini dalgalar alıyor hırçinlasiyorum git gide.
Sonunda kayalara vuruyorum kendimi.

Kayalar delik deşik oluyor ama ben hala hırçın.
Elimden bir şey gelmiyor yoksun artık ne sen varsın ne benim berrakligım ve durgunluğum.
Artık hiç bir şey eskisi gibi değil .

Seni düşünüyorum aklımdan çıkmıyorsun.
Balıkçıyı düşünüyorum olta atışını ve beni oltanın delip geçmesini,seni almasını ve gitmesini,sonra çırpınışlarin beni bitiriyor...

Senden kalan sadece bir kılçık,
Balıkçı organlarını büyük bir zevkle çıkarıp
Büyük bir zevkle sana sahip olmanın tadını çıkarıyor, rakı sofralarının mezesinin tadini...