Evlat sözü Hakk ana (ansın)
Övüne baba ana.
Ata gönlü hoş kılan
Cennet suna Rab ana. (ona)
Ehil dili Hakk anar
Can a mürşit olur nazar-ı âlim...
Amenna ayandır Rabbime halim,
Şer görmesin elden dilden ahalim
Hayra sebep olsun sözüm ahvalim.
Dostun has diline masharsa bir gün
Kutlayan kıymetli bu candan o gün
Zira unutulmak emsal i sürgün
Yürekten anılmak bal bayram dügün.
Kâğıt kalem masa asa Hak dostunun eşiyim
Yazar yanar ısıtırım, ev mektebe eşiğim.
Boş bakana kuru ağaç, görene gül beşiğim,
Yünü iplik yapan elde, iğ ağarşak teşiyim...
Ekip dikip yetiştiren, ecirini alır bol,
Yine mi geleceğiz bu dünyaya diyorlar
Görev vebal yok sanıp, günü gün ediyorlar.
Hesabı düşünmeden her bir haltı yiyorlar,
Yazık! iki dünyayı birden kaybediyorlar.
Emanettir yerim yurdum, vaz geçemem vatanımdan
Neden diye çokça sordum vaz geçemem vatanımdan.
Kurmuş atam has otağı, olmuş Alperen yatağı
Yok biline yad ortağı, vaz geçemem vatanımdan.
Dili Allah deyi deyi
Uçup gider bu alemden
Şan şöhrete son perdeyi
Çekip gider bu alemden.
Gezer sıla gurbetini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!