Melek değildir malüm her hâl mevcut insanda
Belki yaranamazsın, hoş söyleyip sussanda.
Kusur aramak yanlış, mağdur masum olsanda
Anlayış bekler adem, taşa maruz kalsanda.
Su i zanla davranıp, vurma yüzüne ayıp
Ey ati umudu sesimi duyun
Anlaşın halleşin has yuva kurun
Hikmetidir Hakk ın emrine uyun
Tatlı dolsun sofra tas yuva kurun.
Aklınız fikriniz dengini bulsun
Hayat gerçek gerek yoktur tabire
Doğan kulun yolu düşer kabire
Gönülden dil niyaz eyler habire
Vuslatta nurlu yüz göz baka Bire
Can gönülden uyunca, Mevla ya kulluk ne hoş.
Hazz ı îman duyunca, hevayla bolluk ne boş.
heva: nefsin arzu istekleri.
Nastan iman, ihlas, sevgi çık ar ı
Bilki, geri kalır maddi çıkarı.
Ey fani Can olsan alem hünkârı
Ömür sınav gayret eyle çık arı...
Emanettir yerim yurdum, vaz geçemem vatanımdan
Neden diye çokça sordum vaz geçemem vatanımdan.
Kurmuş atam has otağı, olmuş Alperen yatağı
Yok biline yad ortağı, vaz geçemem vatanımdan.
Yine mi geleceğiz bu dünyaya diyorlar
Görev vebal yok sanıp, günü gün ediyorlar.
Hesabı düşünmeden her bir haltı yiyorlar,
Yazık! iki dünyayı birden kaybediyorlar.
Bu imtihan dergâhına gelmek hastır selamlaşın
Varır ruhlar berzahına, ölmek haktır helallaşın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!