Beden ölür ruhum imdat beklerken
Fatiha dan rızkım kesme Yarabbi.
Ehli dil gönülden dua eklerken
Fatiha dan rızkım kesme Yarabbi.
Baki mekân yol yanına kazılır
Gel gardaşım bir olalım
Bu ayrılık yakışmıyor.
Can vatanda hür olalım
Kula kulluk yakışmıyor.
Küffar ağzın açmış bekler
İnsan melek cin şeytan, hayvanat börtü böcek,
Gelişine sebep ne, acep neler görecek?
Nerde nasıl, ne kadar, yaşayıpta ölecek?
Kâinat gerçeğinde, külle hakim Allah ım.
Yüksek dağın üstüne duman sisi serensin
Melek değildir malüm her hâl mevcut insanda
Belki yaranamazsın, hoş söyleyip sussanda.
Kusur aramak yanlış, mağdur masum olsanda
Anlayış bekler adem, taşa maruz kalsanda.
Su i zanla davranıp, vurma yüzüne ayıp
Ey ati umudu sesimi duyun
Anlaşın halleşin has yuva kurun
Hikmetidir Hakk ın emrine uyun
Tatlı dolsun sofra tas yuva kurun.
Aklınız fikriniz dengini bulsun
Hayat gerçek gerek yoktur tabire
Doğan kulun yolu düşer kabire
Gönülden dil niyaz eyler habire
Vuslatta nurlu yüz göz baka Bire
Îmânın kaidesi, kul Rahman a tapacak
Ol kadere îmânı, başına tac yapacak
Hayır şerre şükredip andan hisse kapacak
Can ahiret mahşer var bil kıyamet kopacak.
Buyurulmuş; ''İlmi dinden mahrum ise insanlık,
Vardır serde Hakk Nebi nin sünnetinden noksanlık''.
Can gönülden uyunca, Mevla ya kulluk ne hoş.
Hazz ı îman duyunca, hevayla bolluk ne boş.
heva: nefsin arzu istekleri.
Bostana akmaz arkım
Köyde işim kalmadı.
Köylümden budur farkım
Köyde işim kalmadı.
Ne dikili ağacım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!