Alnı açık nurlusun
Hak bilir şuurlusun
Eğilmez onurlusun,
Belli sen Olurlu sun...
İki düşün bir söyle
Can özünden pir söyle.
Dost dalından söyleme
Yüreğine gir söyle.
İstenmeyen hâl yakın
İse özünden yakın
Sezilse kılıç ya kın
Yazan fermanı yakın
Devaya eyle akın
Bostana akmaz arkım
Köyde işim kalmadı.
Köylümden budur farkım
Köyde işim kalmadı.
Ne dikili ağacım
Nefsi ayak altına almalı kâmil kişi
Sunarak can gönülden has malı hamil kişi.
Gönlü zengin olurmuş kalbi selim beşerin
İnsanı hoş görerek gönüllerde yeşerin.
İyiliği unutup esiri olan şerrin
Taksirat tartılınca pişmanıdır mahşerin.
Dünya cazibesine haset ile bakmayın
Şükür yaratılmışız, Hakk a kulluk ne hoştur,
Hayırla şer baş tacı, isyan etmek nahoştur.
Sükûtta tefekkür engel-i isyan
Bakışta ibrettir mürşid-i insan
Lafızda istiğfar balıdır lisan
Özünde sıdk eyler ameli asan.
Îmânın kaidesi, kul Rahman a tapacak
Ol kadere îmânı, başına tac yapacak
Hayır şerre şükredip andan hisse kapacak
Can ahiret mahşer var bil kıyamet kopacak.
Buyurulmuş; ''İlmi dinden mahrum ise insanlık,
Vardır serde Hakk Nebi nin sünnetinden noksanlık''.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!