Hilal Şakar Şiirleri - Şair Hilal Şakar

Ölüm sessizliği çöktü gene gönlüme,
Yalnızlık,çaresizlik,mutsuzluk çöktü.
Herkesten uzakta kaldım,
Ayrılık düştü.

Sevdim sessizliği o an,

Seni anlamak seni sevmek,
Ne zor.
Seni görüp konuşamamak,
Ne zor.

Gülüşünü görememek,

Ah yar,
Etme bana ah u zar.
Anlamaya başla azar azar,
İnanmaktan ne çıkar?

Gözlerimde yar,

Benden ayrı sen yaban ellerde,
Mutlu musun bensiz dillerde?
Hasretin özlemin her yürekte,
Ben ise gönül fethinde.

Sensiz olamam ben bu hicrette,

Sen şehitsin topraksın,
Beni besleyen damarsın.
Kucağında yattığım anamsın,
Sensiz bir an bile olmam şehidim.

Ruhuma ışık saçtın,

Soruyorsun sevgin ne kadar diye,
İnanmıyormusun sevgime?
Senle dolu kalbime.
Sana bakarken ışıldayan bu gözlere.

Seni gördüğünde tutulan bu dile,

Karşılaştırmada insan,
Algılamada farklılığı.
Sunmada yeşile,
Duyduğu tadı.

Yaşamada pervasızca,

Yokluğunu bir ömür,
Varlığını bir an tattım.
Tam işte kavuşma dedim,
Kendini hasrete attı.

Aşkı sabırdı,candı,

Düşüncelerimi bilmek ister misin?
Yada ne olduğunu?
Kısacası kendini bilmek ister misin?
Sen sen öyle bir oyunsun ki bozulmayan.

Öyle bir yıldızsın ki kaymayan,

Sende mi unuttun beni
Sende mi söyle
Sende mi hatırlamadın
Sende mi bakmadın yüzüme

Hani sendeydi doğru güzel