Işıltısı bedenin,
Kilidi hareket denenin.
Prangalasa da ruhu sıkıca,
En güzeli hapishanenin.
Dünyamdaki renklerin,
Uzaklardan geldim yanına,
Tutunacak can lazımdı bana.
Baktım uzunca sana,
Dedim can katsın canıma.
Sevgimi al avucuna,
Hayat insana her gün gülmesede,
Bir gün gülecektir.
Ve insan o zaman,
Hayatı bilecek,sevmeyi öğrenecektir.
Sevmeyi öğrendiği gün,
Şu bankta oturan varya,
O benim.
Ve bu müzik bana eşlik ediyor,
Ne yapıyorum ben orda?
Sudaki yansımamı seyrediyorum,
Gökten düştüm evine,
Sıcacık ellerine,
Kocaman yüreğinin,
Düştüm derinlerine.
Sevdin beni besledin,
Gözüm bile yokluğuna alışmamışken,
Gönlüme nasıl alış derim ben?
Ne alış derim,ne de alışmak isterim.
Gitmedin çünkü benimlesin sen.
Benimle olduğunu kanıtlıyor tüm deliller,
Hayat neden hep soru sorar?
Neden cevap veren ben olurum?
Neden sever insan başka birini?
Aşk ve sevda neden ayrı kefelerde?
Neden mutlu olur insan?
Babam babam canım babam,
Sensiz olamam ben babam.
Sana yalvaram babam,
Can babam canan babam.
Beni sevdin babam,
Bir gece vakti geldim bu istasyona,
Şehre yağmur yağıyordu.
Sevindi beni görenler,
Oysa ben ağlıyordum.
Beni bekliyordu istasyon,
Gözler seni izler,
Gönül sevdayı gizler.
Hayalimi resmin süsler,
Görürüm istersem.
Tüm yollar sana çıkar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!