Kaçıyorum tutsaklığından,
Kırıyorum tüm kafesleri.
Çıkıyor prangalar,
Koşuyorum ileri.
Vurmam artık sahillerine,
Bir gün kalktım baktım ki,
Herkes sokakta.
Soruyorum ne oldu diye,
Ne yapıyorsunuz burada.
Bitti artık herşey diyor bir ses.
Öğretmen bir bahçedir,
Çocuk ise çiçeği.
Öğretmen hazırlıyor,
En güzel geleceği.
En kutsal varlığımsın,
Gökyüzünün griliği kaplamış her yanı,
Dimdik ayakta duruyor o kutlu yapı.
Güneş izninle sarıyor,
Geceler nurunla aydınlanıyor.
Bütün umutlar yüreğinde saklı,
Sınırsızlıkla kuşanmış,
Nice insanlar adanmış.
Dikenlerde yaşlar boşalmış,
Mavi şehir duymazı.
Ocak başı atıldın ayaza,
Adım aşk,
İsteklerim çok.
Belki karşılığı var,
Belkide yok.
Uzanamadığım kapıları açsınlar isterim,
Bir gün unutursa güneş doğmayı,
Yıldızlar parlamayı unutursa.
Şelaleler akmayı,
Dereler çağlamayı unutursa.
Rüzgar susup,esmeyi unutursa,
Giden gelir sandım dün,
Bu gün anladım gelmeyecek.
Ne sevdiğimi bilecek,
Ne de beni sevecek.
Rüzgar götürmemiş söylediğim şarkıları,
Bu şiirim sana,
Anlatacaklarım varda.
Ummazsın ama,
Yazmak geldi aklıma.
İstemeden ortak oluyorum acılarına,
Düğüm,düğüm,düğüm,
Ömür boyu gördüğüm.
Çözmek bir yana,
Ellerimle büyüttüğüm.
Gelir belki çözeceğim gün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!