Bir tablo hazırla, Van Gogh.
Mutlu bir aile tablosu olsun.
Sağ üstte parlayan güneş,
El ele tutuşan çöp adamlar olsun.
Bir roman yaz, Dostoyevski.
Çekip gitsem, şimdi uzak diyarlara
Versem yelkenleri foraya
Götürse beni ıssız bir adaya
Kim sorarki bu adam ne durumda?
Dostluk mertebesinde yaşadım hayatı,
Üzülüyorum şu halime,
70’lerde olsak bir sürü plak alır, koleksiyon yapardım.
80’lerde olsak, takar manitayı koluma, sinemalar izlerdim.
90’larda olsak bir sürü güzel misket üterdim.
Bunların kimini kitaplarda okudum,
Bugün Tanrı Dağı’ndayız,
Bilmem kaç rakımlarındayız.
Elimizde bir tüfek, titremekteyiz...
Olsun be, vatan sağ olsun.
Dün şehit ettiler bir askeri,
Sessiz sedasız bir akşam
İn cin burlarda top oynar
Çevremde dört duvar
Ve önümde boş bir arsa
Sorguladım bugün kimim var
Boşver Eylül'ü sevgili
Herkez Eylül'de bulmuş birbirini
Ben seni Karaman'ın çat ayazında
Tir tir titrerken sevdim
En zor zamanımdan tut
Gördük sevgilini çok yakışıklı
Üstelik katbe kat zengin benden
Seni severmi kesin sever
Ama senle ölürmü orasını bilmem
Teşekkür ederim sana
Bir güzel çıkar sonra karşına,
Tam umudu kestiğinde.
Öpmelere doyamazsın, sonra sevmelere
Baktım gülüşünden güzel şiir olur bende yazdım gitti...
Dağlara taşlara yazdım.
Evlat atasını tanımaz olmuş
Hatun dilini bilmez olmuş
Huzurevleri tıklım tıklım dolmuş
Dolduranlara yaziklar olsun
Atmışı devirmiş ihtiyar çöp topluyor
Özgür bir Türkiye'ydi hayali,
Kardeşinin okumasıydı gayesi,
Dar ağacına korkusuz yürümesi…
Yazık sana, yazık ettiler çocuk.
Bir bardak demli çay, bir sigaraydı son arzusu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!