Hikmet Aslan Şiirleri - Şair Hikmet Aslan

Adı konulmamış duygu
Adına sevda diyorlar,
Yüreği kemiren kaygı,
Tadına sevda diyorlar.

Hedefi tanıyan mermi,

Sen arıydın kovan oldum,
Zehir sundun ben bal dedim.
Sen balıktın dalyan oldum,
Gönlüm derya gel dal dedim.

Hava ıslak mevsimler kış,

Bir nisan akşamı sapıp yolundan,
Gönül sarayıma gelivermiş.
Yıldızlar koparıp samanyolundan,
Zuhali kendine alıvermişsin.

Adını adımın yanına kazıp,

Bak gözlerim gözlerine aşina,
Delice anıyor gibiyim seni,
Portreler çizerim gözün kaşına
Bir asır arıyor gibiyim seni.

Ekmeğe katık, yemeğim sensin,

Sen benim polenimsin,
Peteğimsin, balımsın,
Günlerim, haftalarım,
Aylarımsın, yılımsın.
Hem benim felaketim,
Hem tutunacak dalımsın.

Yasaklar içindeyim kalem tutuk elimde,
Kahkahayla gülüyor şeytanlar hayalimde,
Hale benzer bir hal yok mevcut olan halimde,
Gel de gör şu halimi, halim düşman güldürür.

Sigaramın dumanı resm çizerken yüzüme,

Aşkın;
Bana hüznü öğretti,
Asırlardır;
Hüznümü giderecek bir kadına muhtacım,
Başımı bir kuş misali
Omuzlarına yaslayıp ağlayacağım

Acıkmışım bebeğim bana sofra kur,
Hasret ekmeğinin yarısını ver,
Derdini, gamını koy bir tabağa,
Gözlerinden akanı bardağa doldur.
Yiyeyim doyayım,
İçeyim kanayım,

Gönüllü kölenim, boynumda zincir,
Ne yöne istersen o yöne çevir,
İstersen boynumdan tut yere devir,
İtiraz edersem boynum kesilsin.

Satılık köleyim aldın pazardan,

Vücudum sürgüne biçilmiş kaftan,
Yüreğim sallanır darağacında,
Hüdhüd’ü çağırdım inmedi Kaf’tan.

Firari sevgili payıma düştü,
Esaret zinciri kalbe dolaştı,