Hıdır Daştan Şiirleri - Şair Hıdır Daştan

Doğa dostuydu sincap.
Sincap öldü,
Büktü boynunu meşe,
Çam öldü.

Yaralıydı serçe.

Yapacaklarım var daha

Yaptıklarımdan,

Yapabildiklerimden gayrı.

Herkes yorgun
Ve umutsuz.
Güneşin karanlık yüzündeyiz.


İyi şeyler söylemek lazım,

O kadar gerçek ki ölüm
Tüm yalanların celladı
Ve
Tüm zamanların efendisi gibi
Heyula.
Elinde tırpan,

Göğün yandığını da bilirim
Karla karışık yağmur altında,
Yerin
Cennetten
Cehenneme döndüğünü de.
Bir göğe bakarım,

Sılaya hüzün taşırım ben,
Yol uzun, yük ağır.
Gölova’ya gelince,
Boğazıma düğümlenir memleket.
Ellerim buz,
Yüreğim köz olur.

Günü aydın kılan umutlarımızdır;
Kirpiklerimizden süzülüp,
Göz kapaklarımızdan giren güneşin
Yaptığı da budur;
Umut olmak.

Utanıyorum
Bu yaşadıklarımızdan;
İşsizlikten,
Fakirlikten,
İntiharlardan
Ve gözü doymaz ihtiraslardan,