Kırık gönül kapısı yeniden aralandı
Kanamaz sanıyorken bir daha yaralandı
Anılar hayal meyal gözümde sıralandı
Adın andıkça sinem deliniyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
Gaflet midir hasret mi sarıldım o kuzuna
Boşver dedim ilk defa ''El ne der'' korkusuna
Titredi dudaklarım doymadım kokusuna
Kısık nefes de olsa solunuyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
Belki de habersizdin bendeki bu yaradan
Koskoca yarım asır geçti deyip aradan
Sebebin yanına kâr bırakmasın yaradan
Yaşlı gözlerden uyku çalınıyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
Dinmek nedir bilmeyen bir ateşte yanmışken
Bir sevdanın harına sabredip dayanmışken
Unuttum yalanıma ben bile inanmışken
Bitti dedikçe dünde kalınıyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
Zamanla çoluk çocuk toruna karışsam da
Kâh kader ile küsüp, kâh dönüp barışsam da
Sırf sana varmak için kendimle yarışsam da
Kader bu yarı yolda kalınıyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
Her gece keder ile hicranı tavaf ettim
Gençliğimi harcadım tükettim israf ettim
Teslim olup yazıma ömrü bertaraf ettim
Vuslat için ecele gülünüyormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
O sevda pınarına şimdi taşlar döküldü
Sustum da diyemedim candan ciğer söküldü
Bükülmez sanıyorken gayrı belim büküldü
Güz görmüş güller gibi solunuyormuş meğer
Kokusu yavrusundan alınıyormuş meğer
Alnımda kara yazı alını yormuş meğer
Yıllar geçse de kokun alınıyormuş meğer
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaklaşık 1960 lı yıllarda Osman isminde bir delikanlı ve aynı köyde yaşayan bir kız varmış ki birbirlerini çok severlermiş. Osman durumu ailesine anlatır ve kızı istemelerini annesine ve annesinin kumasına söyler. Rivayete göre genç kız biraz zayıf ve kısa boyludur. Köy işlerinde çok yardımcı olamayacağı gerekçesiyle, Osman'ın annesi ve diğer aile bireyleri duruma sıcak bakmaz ve kızı istemezler. Ve bütün çabalara rağmen bu iki genç farklı kişilerle evlendirilir. Aradan elli yıl geçer ve çoluk çocuk toruna karışırlar. Osman'ın oğlu ile artık yaşlanmış olan genç kız birgün bir yerde bir vesile ile tanışırlar. Kimsin kimlerdensin derken delikanlı filan köyden Osman'ın oğlu olduğunu söyler ve kadın delikanlıya öyle bir sarılır ki. ''Sende Osman'ımın kokusu var'' der kısık bir sesle. Delikanlı da az çok bildiği bu sevdanın tanımadığı failinin o kadın olduğunu öğrenir. Bu şiir bu hikayeden ve özellikle ''Sende Osman'ımın kokusu var'' sözünden esinlenerek o kadının dilinden, ve onun duygularının anlatılmaya çalışıldığı bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!