Hasret ateşimden tutuştu faylar
Heyecan, endişe, nice olaylar.
Sevda kuraklığı, matem lalesi
Gömgök ekin iken yandı buğdaylar.
Haber alamadım hüdhüd kuşundan
Dilime bağlandı çektiğim vaylar.
Gittiğin her günü oruca saydım
Deftere sığmadı iftarsız aylar.
Bir fincan kahve de bana içirin
Boğazımda kaldı bulanık çaylar.
Paslandı bahtımın vuslat kilidi
Ümit olmayınca çözülmez yaylar.
Sokaklar eskiden tenha değildi
Kapımda dururdu tüm tramvaylar.
Tekir yaylasında şaha kalkarken
Yılkıya salındı delişmen taylar.
Rüzgârdan başkası almaz selamı
Dar gelir gönlüme garlar, saraylar.
Sadık bendesiydim son istasyonun
Beni de uzağa götürün raylar.
Kayıt Tarihi : 16.8.2025 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(15 Ağustos 2025 tarihinde, Hece Taşları Dergisi'nin 126. sayısında yayınlanmıştır; sayfa:13) ***** https://hecetaslari.com/hecetaslaridergisi/hecetaslari126sayiOn5agustos2025.pdf ***** (İlk yazılış tarihi: 04/12/2024; Tren Garı, Isparta) (Son tashih zamanı: 16/08/2025, M.Tönge, Isparta)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!