Hicran ile yandı gönül, aramızda yollar ırak,
Âh çekerek seni andım, yine içim sızlayarak,
El açtım Yüce Mevlâ’ma, tâ gönülden yalvararak,
Âh çekerek seni andım, yine içim sızlayarak.
Harâb oldu gönül bağım, döküldü hep yapraklarım,
Bahar nedir yaşamadım, susuz kaldı topraklarım,
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
