Öylesine yorgun
Öylesine bitkinim ki
Ey sevgili
Geceler çok soğuk
Sensizlik ölüm gibi
Senin olmadığın zamanlarda
Noksanım ben
Hep bir şeyler eksik hayatımda
Yarım yok sanki
Söyle canan
Nasıl yaşar, yarısı olmayan insan
Deli gönlüm
Daha ne kadar bekleyeceksin
Biliyorum kırmızılardasın
Karşılık bulmadan bir gün öleceksin
Yan be deli gönlüm yan
Seven ne zaman gülmüş ki
Ey içimdeki fırtınam
şu deli gönlümden
çıkarıpta atamadım seni
çok uğraştım çok
yeyip bitirdim kendi kendimi
Sen yoksun ya!
Yüce dağlar kadar yalnızım
Ne gelen var, nede giden
Bir tek sen varsın, içimdeki sen
Dağlardan esen
Seher yeli gibi bir sabah
Okşadın kimsesiz gönlümü
Doğru belki hiç
Hiç görmedim yüzünü
Söylemedim mi? Sana hiç
Seni sevdiğimi
Bırak el değme
daha örtmemişken üstünü
deşme yaralarımı
artık söylemeyeceğim sana
çektiğim amansız acılarımı
Kar yağdı
Sevgimizin üstüne
Belki bahanesiydi bu
Çekip gidişine
Fırtınalar dinmedi
Akşam saatlerce
Düşümdüm
Deniz kıyısında
Hava buz gibiydi
Ayazdan değildi
Üşümem
Sabah günaydınlarımda sen varsın
İçime çektiğim sigaranın dumanında
Sen bakınca göremediğim
Derinliklerimde yaşattığım
Sen her an yanımdasın
Yudumlamış olduğum çayın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!