Hiç olmadı Misali Şiiri - Derya Kızılgöz

Huzur duyulan her anın
Gönül hoşluğu kalır izde
Sıçradığı yerleri tutuşturan
Kor düşünce yüreğe
Anlar insan
Apaçık bir yolun çağrısını
Acayip bir ihtiyatla
Yaşanılanlar
Söze gelmeyi beklerken
İzahın gözeneklerinden
Düşmüştür
Hisler otağına
Ki
Çalkalanır dünya
Geçmiş çantasını omuzuna asar
Güzde gibi sararır yapraklar
Dönemediğimiz bütün dünlerin
Eskisi yırtılır inceldiği yerden

Yarına yüreğin boş mu gideceksin?
Bir kandil yak
Yadıyla ağlaşıp beklediğimiz ertesi
Hezeyan
Adresi yok
Kayıptır
İnsansız sokakların köşe başlarını tutan tenhalıklardan sorma
Yıldızlı yaz gecelerinin
Hemşeri düşlerini avutan
Masum çocukluğunda devinmekte zaman
Sevmek ve sevilmeye kurulu zemberekler
Durdurulamaz

Kavi bir kahraman oldum sanrısıyla
Başları dönenlere
Son bir kanaat getir
Başladığı yere döndüren çöküntü meselesinden
Söz aç onlara
Yeryüzünün adaletle dolduğu gün
Göze batan boşluğa
Dönüp de kimse bakamaz
Mesafeler aralanır
Konusuzdur kimi ayrılıklar
Soğuk ve karanlık
Öylece kalır
Hiç olmadı misali
Bir düş yürünmemiştir evveli
Günlük gerçekliğin dışında