Öyle özledim ki! yâr...
Orada olmak vardı şimdi.
Birlikte otururduk, evimizin çiçekli balkonunda,
Sana bir tavşan kanı çay, bana limonlu yapardım.
Gül şerbeti yapardık şifa olsun diye, miss gibi.
İçerdik kahvenin en köpüklüsünden, en can yakardık hasreti kökünden, içerdik pınarlarımızın buz gibi soğuk sularından, konuşurduk havasından,
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta