Ben beceremedim sevmeyi bayım,
Esasen beceriksizin tekiyim,
Kabul ediyorum kötü bir seviciyim,
Lakin kabul edin,
Bir konuda anlaşalım,
sizinde benden kalır yanınız yok...
Ben beceremedim sevmeyi
Ve
Orta yerimdem çatlamaya da niyetim yok,
Sevicem diye canımdan olalam.
Sizin kararsızlığınız aşkınızdan büyük,
Benimse doğallığım herşeyden büyük...
Bu bir tehdit değil,
Nara hiç değil,
Rest hiç hiç değil...
Bayım ben beceremedim sevmeyi.
Küçük kalbimde yer yerinden oynadı,
Yanardağlarla okyanusların yeri değişti,
Coğrafya atlasında bir türlü yanyana gelmedi şehirlerimiz...
Sevmek çocuk oyuncağı değil,
Kalp çocuk oyuncağı hiç değil.
Umutlarım kül oldu
Avuçlarımda,
Sarılıp duruyorum...
Bilmem ki zaman ne gösterecek?
Siz bayım kalbiniz atıyor mu ki?
Adımı duyunca ne hissediyorsunuz mesela?
Bilmek isterdim gerçekten,
Gerçekten bilmiyorum,
Birgün dinlemek isterdim...
Mine Yılmaz Sevinç
03 Eylül 2024
23:07
Kayıt Tarihi : 20.6.2025 14:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!