,hiç bu kadar özlememiştim yağmurları
insan önce ciğerinden tutuşur
hele ki vatan yanınca
hiç bu kadar özlememiştim yağmurları
bir anne endişesi içimde
kuş yuvası gibi cıvıldıyor kalbim
neyse ki
sevgi ve umut ne yanar
ne de kül olur
ip attım bulutlara
gel yere çekelim yağmurları
karınca misali ağzım dolu dolu
itfaiye gibi bağırıyorum
denizler de yanacak değil ya
umutlarla yeşerelim hep birlikte
,hiç bu kadar özlememiştim yağmurları ..
İlhami Bulut
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 21:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!