Kaybolmuş bir şehrin sokaklarında senin türkülerin hala söylenen.
Gece vardiyalarında bir işçi kızın elleri oluyor bazen ellerin.Çoktan kaybettim onları oysa.Hadi bir şarkı söyle bana.Aynı şehirlerde, aynı sokaklardan geçiyoruz ikimizde.
Hadi son bir şarkı.Sefaletimi, yalnızlığımı vuran yüzüme.Çoktan kayboldun oysa.
Sol omuzumda sarı saçlarının kokusu.
Saklamışım...bırakmadı beni.Siyah yağmurlarda ağır sigara molaları veriyor bedenim.
Sırılsıklam.
Terkedilmiş bir sinema köşesinde hiç gidemediğimiz bir film.Sonra gözlerin; kaybettiğim ve bulunamayacak olan o en sevdiklerim...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
harikaydiniz yine...sayfaniza takilip kaldim...tebrikler
başarılı bir çalışma tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta