Aşk Diye Bildiğim
Ben hiç aşık olmadım.
Belki bir göz'e takıldım,
Belki bir söz'e yandım —
Ama sonra döndüm kendime.
Dedim ki:
Bu da geçer... bu da insan.
Birine bağlanmadım,
Birini de beklemedim.
Çünkü bekleyen hep yanılır —
Gelen gelmez,
Gelen de kalmaz.
Aşk dedikleri,
İki insanın aynı boşluğa farklı isimler vermesi gibi.
Biri “biz” diyor,
Öteki hâlâ “ben”de kalıyor.
Ben yalnızlığı sevdim.
Çünkü yalnızlık yalan söylemez.
Dokunmazsın ama bilirsin,
Yalnızlık senin kadar sadıktır sana.
Sadakat mi?
Kimse birine sonsuza dek bağlı değil.
Sadece alternatif yokken kalıyor herkes.
Kendi yalnızlığına bile sadık olmayanlar,
Bir başkasına mı olur?
Aşk, belki…
İki kişinin birbirine hiçbir şey borçlu hissetmeden
Yan yana kalabildiği sessizliktir.
Belki de aşk;
Sustuğunda bile hâlâ anlaşıldığını bilmektir.
Ben bilmiyorum.
Bildiğim tek şey,
Gerçek aşk varsa da,
Onu hiçbir zaman “aşk” diye tanımlamayanların
Yüreğinde büyüyordur.
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 07:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!