Gözlerim kapalı olduğu zaman göre biliyorum hezeyan fikrimi. Bildiğim hiçbir şey yok aslında. Ne de çok inanmıştım hiçbir şey bilmediğime. Bir atletik karınca çıkıyor ve bana diyor ki; bir pinokyonun sabit alın yazını yüklenmek kadar kanatıcıdır gerçekler... Anlam veremiyorum hiçbir şeye. Anlam kabahatli çıkıyor. Bir gün olur da sabitlenmekten korkarsam bulunduğum şehre, yanıma alacaklarımla yok edeceğim bulunduğum şehri. Bir arkamdan bakanlar kalacak. Bir de arkamda bırakmadıklarım yanımda olacak.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
hezeyan nedir lo?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta