Heyula Şiiri - İdris Yılmaz

"İnsanın acısını insan alır" mış
Ömür hanım*
Bu talan bu çivi izi
Ölmüş binlerce umut mezarlığı
Yaş aldıkça gençleşen bir yara
Balon gibi gökyüzüne uçmuş hayaller
Zehrin dermanı zehirmiş doğru mu
O yüzden mi ağarmış saçlarım
Sokaklarda tonlarca yük taşırken
Satacağım yalnızlığımı
Bir meczuba
Ama acımı alacak insan yok ondan başka
Akacağım
Sular seller gibi
Ardımda kum bırakmadan
Bir heyula gibi hatırlayacak insanlar beni
İki büklüm olmuş bakışlarımla
Tek gerçek bilirim ben işte
İnsanın mezarını insan kazarmış.
*Şükrü Erbaş