Topluyorum göğe uzanıp
Demet demet renklerini gökkuşağının
Mühürlü kalplerinden korkuları
Haramice gülüşlere kanıp
Yakıyorum
Petunya!
Sibeya ew veqetiyan
Me got: oxir be
Tije bûn bi xem
Ya ko ji bo tunebûn a dihat em.
Di hundirê palikan de
Ji te dûr im, xemgîn im ez
Her dem bi hesreta te me, lezgîn im ez
Kulîlkek li dîharan vedibim
Li çîyan bi tenê bêkes
Dilê min dimire dimire vedije
Dê û bav ba û baholin
Çöl ve ben özdeş
Aynı rengi taşır kalplerimiz
Ay ışığı fısıldar artık gece
Ve mavi rüzgar ardına düşen
Düşün
Kahrediyor gülüşün
Wa mêze neke li min
Bê raman, bê armanc
Li kedera min, wate ne xuya ye
Lê hêsirên te veşartî ne
Di bin awirê min de
Di bin kulên min…
Wek demên berê
Di guhê min da morîka xewê
Palda me
Bêhay im ji her derê
Çiya û zozanê min diherîminin
Barbarên genî
Itır ki ne itri’den kutsanmış nefes
Ne de buhurdandı akseden
Toprağınsa cezbi yağmurdan
Bir rüyadan gelen ses
Hangi dağdan bilmem ki
Kara deliğidir gönlüm
Senin
Yasak şarkıların
Kurşunların ve martıların
Zifiri karanlık gecelerde
Her an büyüyen
Topluyorum göğe uzanıp
Demet demet renklerini gökkuşağının
Mühürlü kalplerinden korkuları
Haramice gülüşlere kanıp
Yakıyorum
Petunya!
Kalbimizi gözyaşlarıyla yoğurup
İkram ederdik avuçlarımızda
Hıçkırıkların dilinde hüzün vardı
Göz kapaklarımıza sessizce dokunan
Bahara kelebekler konardı rengarenk
Güneş ışınları vurunca soframıza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!