Oda mutlu bir çiftin meyvasıydı vaktinde
Onuda severdi babası ve kıyamazdı anası
Gün geldi çocuk oldu, genç oldu, şimdi ise
İmamın teneşir taşı üstünde işi oldu
Mesleği vardı herkes gibi ekmek kapısı
Evlendi çocukları oldu, neşe doldu evine
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta